Trafiłam na to pojęcie w jakimś internetowym artykule. Moją uwagę w pierwszej chwili przykuło zdjęcie – dwie kobiety, siedzące na podłodze z kubkami w rękach, pogodnie patrzące w obiektyw aparatu. Niby nic szczególnego… ale biło od nich ciepło i spokój. Zapragnęłam dowiedzieć się, dlaczego? Zaczęłam zatem czytać… Czytaj dalej Mindfulness – co to takiego???
Pisałam niedawno, że bardzo lubię podróżować pociągami… W ostatni weekend znowu siedziałam w Intercity. Wyglądałam przez okno, a do ucha śpiewała mi Noa – jedna z moich ulubionych ostatnio piosenkarek.
O jej istnieniu dowiedziałam się kilka miesięcy temu, w drodze na terapię. Wtedy też jechałam Intercity… Wysiadłam z pociągu na dworcu niewielkiego mazurskiego miasteczka, znalazłam busa, do którego miałam się przesiąść i ulokowałam się w nim wygodnie. Czytaj dalej O pewnej izraelskiej piosenkarce…
Nie załapałam się na czasy, kiedy w zakładach pracy co roku w Dzień Kobiet wszystkim paniom ochoczo rozdawano goździki i rajstopy. Leżakowałam w tym czasie w przedszkolu, w dodatku niechętnie…
W ostatnich latach goździki zostały zdecydowanie wyparte przez tulipany, a miejsce rajstop zajęły słodkości i alkohol… Ale nie, żeby tak od razu ostentacyjnie pół litra czystej wódki… Nie, nie… alkohol w wydaniu „damskim” – słodki, w malutkich, ślicznych buteleczkach. Czytaj dalej Dzień Kobiet – czyli co robię, jeśli w prezencie dostaję nie tylko kwiaty…
Wpadły, a właściwie wtargnęły do mojego mieszkania w niedzielny poranek. Zrobiły spore zamieszanie i doszczętnie zburzyły moje leniwe weekendowe przedpołudnie…
Oznajmiły, że będą farbować moje włosy… A farbujcie je sobie, tylko żebym mogła z domu jakoś wyjść – pomyślałam… Bez czapki, bo wiosna już blisko.
Radości miałyśmy przy tym wszystkim co niemiara…
Zapomniałam, że życie może być takie beztroskie… Czytaj dalej Idzie wiosna, czas na zmiany…
Odkąd pamiętam, nigdy nie lubiłam czuć się zobligowana do okazania za coś wdzięczności… Słowa: „powinnaś docenić to, co masz” wywoływały we mnie natychmiastową agresję… Odbierałam je jako wymuszanie na mnie określonych uczuć, emocji, niekoniecznie spójnych z tym, co aktualnie przeżywałam.
Zawsze w takich chwilach towarzyszyło mi wewnętrzne przekonanie, że skoro coś dostaję, to widocznie mi się należy… Dlaczego zatem powinnam być wdzięczna…? Skupiałam się na rzeczach, których nie mam, zamiast docenić to, co mam. Czytaj dalej Czy warto być wdzięcznym…?
Moja droga z Jej drogą przecina się często w codziennym życiu. Może pracuje w osiedlowych delikatesach, może w recepcji klubu fitness, do którego chodzę… A może podcina mi włosy albo maluje paznokcie w moim ulubionym salonie kosmetycznym… To jest w tym momencie zupełnie nieważne.
Bardzo lubimy zamienić ze sobą słowo. Rozmawiamy o tym, że ona pokłóciła się z chłopakiem a ja znowu zostałam bez chłopaka… Czytaj dalej O kimś, kto poznał mnie z Bogiem…
Był w moim życiu czas, kiedy z wielką gorliwością chodziłam na mitingi AA. Często słyszałam tam opowieści o tym, jak fantastycznie można się bawić bez alkoholu. Wesela, imieniny i inne podobne imprezy mogą być równie udane… ba! nawet bardziej udane bez wódy.
No bo przecież następnego dnia rano człowiek budzi się z tym fantastycznym uczuciem nieposiadania kaca!
Byłam nawet na kilku aowskich potańcówkach i przyznaję, bawiłam się dobrze… Ale tam, wiadomo, dostęp do alkoholu był całkowicie odcięty.
Z weselem to zupełnie inna sprawa… Czytaj dalej Wesele, hej wesele!
Napisałeś Marku kiedyś, że nie uczysz na terapii picia kontrolowanego: http://rozwoj-trzezwej-osobowosci.pl/picie-kontrolowane/.
Zniechęcasz… Przecież umiejętność picia kontrolowanego to marzenie każdego alkoholika… Każdego, który wciąż jeszcze pije i panicznie boi się pić przestać.
We mnie myśl o tym, że do końca życia nie będę mogła sięgnąć po kieliszek, wywoływała kiedyś czarną rozpacz… Czytaj dalej Święty Graal alkoholizmu – czyli o tym, co ja myślę o piciu kontrolowanym.
Spotkałam ostatnio dawno niewidzianą koleżankę. Rozpoczęłyśmy standardową wymianę uprzejmości… grzecznościowe „co u ciebie?”,
na które nigdy nie wiem, co w takich sytuacjach odpowiedzieć. Ciężko mi bowiem w kilku słowach streścić wydarzenia ostatnich miesięcy
mojego życia…
Powiedziała mi, że dobrze wyglądam, że schudłam… I zapytała, jak moja dieta ma na imię? Przez chwilę udawałam, że nie rozumiem jej pytania. Czytaj dalej Kto to jest partner… czyli moje refleksje na temat związku.
Nie mogłam Marku przejść obojętnie obok tego tekstu http://rozwoj-trzezwej-osobowosci.pl/ale-w-domu-jest-wesolo/. Trochę dlatego, że po prostu lubię Ciebie czytać. A trochę, bo sporo w nim mówisz o czymś, co mi towarzyszyło przez wiele miesięcy, a nawet lat.
Wiemy oboje, że ja nie pierwszy już raz próbuję trzeźwieć. I że poprzednie próby kończyły się fiaskiem. Dlaczego? Czytaj dalej „Dupościsk” – co to w ogóle jest za słowo?!